بخند عشق جان
بخند که باغ یخ زده و خشک این فصل زندگانی ام
با رویش شکوفه های سرخگون ات
دوباره جان گیرد...
بخند که پیچش صدای لهجه دار زیبای ات
در امتداد پرچین های فصل زرد و پژمرده ی تنهایی ام
بهار می آفریند...
بخند گل جان
بخند که چمنزار انتظار ام
به غنچه های رز
به عطر معطر حضور دوباره ی تو
محتاجانه محتاج است...
#علی_رجبی
روییدی در کویر احساساتم
عطراگین شد فضای باورهایم
گلی بودی در این کویر
خوشرنگ چون لب های سرخت
خوشبو چون عطر موهای پریشانت
سرسبز چون چهره ی زیبایت...
شاد و مسرور از وجود تو
خوشحال و سرمست از عطر خوشبوی تو
می گذراندیم این روزگار را در کنار تو...
تا....
رهگذاری ، گذری انداخت به اطراف احساساتم...
دستی برانداخت بر ساقه ی باورهایم...
(ادامه نوشته در ادامه مطلب)
