گاهی وقتها که از دیدن صحنه ی دردناکی
منظره ی غمناکی
فیلم درامی
از دیدن محتاج دست درازی در کوچه و خیابانی
از بی وفایی معشوقه ای نزد عاشق و مجنونی
از دیدن جان دادن حیوانی
از خاموشی جوان ناکامی
دلگیر میشوم
باران میشوم
غم و اندوه میشوم ،
خوشحال میشوم که وجودی به اسم "دل"
درونم
زندگی میکند...
#علی_رجبی
عشق و عاشقی را با ما تمرین کرد و رفت...
رفت و با دیگری جفت شد و زندگی کرد...
به گمانش عشق را آموخته است
بودن با دیگران را فهمیده است...
ولی غافل
غافل که هیچ نیاموخت و هیچ نفهمید...
که عشق به ماندنش عشق است
نه به رفتنش...
که بودن با دیگران به تعهد و قول و قرارش بودن است
نه به بی وفایی و جفای به عهد و پیمانش...
#علی_رجبی
شده است شب بخوابی و صبح بیدار بشوی
ولی آدم دیگری باشی؟؟
شده است در لحظه ای عادت های زندگی ات
وارونه شود و جور دیگری شود؟؟
میشود...
درست همان شبی که گفت دیگر نمیشود
درست همان لحظه ای
نیازی به بحث کردن نیست
خسته هستم
و حوصله ای هم دیگر نیست
برگه ی اعتراف نامه را بیاوردید
مینویسم...
همه چیز را اعتراف میکنم...
"من گناهی ندارم
همه چیز تقصیر
بعضی ها ، آدمها را مثل قرص می بینند
قرص های آرامش بخش
این بعضی ها برای آرام شدن و داشتن آرامش با شما وارد رابطه میشوند
و وای به روزی که نتوانید آرامشان کنید
شما را مانند یک پوکه خالی قرص دور میریزند
و در اولین و نزدیک ترین مکان ممکن قرصی دیگر برای خود تهیه میکنند...
این بعضی ها اصلا به شما و دل شما توجهی ندارند
بلکه
درست به اندازه ی آن همه دل بستنِ به او
غلط بود
آن همه دل بستن به قول و قرار او...
#علی_رجبی
حقه ای بود که تقدیر به گردن گرفت
رفتن او را
سرنوشت به تقصیر گرفت
غافل از این بخت و از این طالع شوم
این دل او بود
که راه رفتن ،
در پیش گرفت...
#علی_رجبی
