سوی من اگر می آیید
آهسته گام بردارید...
حوالی من
آسمان خون میبارد و زمین
به خرده های شکسته ی دلم شده است تزیین...
مبادا که چشمتان بسوزد و دلتان خون شود...
که مبادا تقصیرش به پای یار دیرینم قفل شود...
گناه رفتنش خود به تنهایی
بار سنگینی ست که به دوش دارد...
راه سفرش را
دشوار تر از آنی که هست
نکنید...
#علی_رجبی
- ۰ نظر
- ۰۵ بهمن ۹۶ ، ۱۶:۲۹