خودم بودم ،
با دستان خودم
دلم را
غرورم را
احساساتم را
حتی قطره قطره اشک چشمانم را
قربانی راهش کردم
بلکه بماند...
نمیدانم
قربانی ام را خدا حلال ندانست
یا که او
آدم قدرنشناسی بود!!!
این همه قربانی کم است مگر؟؟!!
آن هم قربانی کردن غرورم
به دست خودم؟؟
#علی_رجبی
- ۰ نظر
- ۱۰ بهمن ۹۶ ، ۰۰:۱۱