هوای آدم هایی که صاحب نوشته های غمگین هستند را داشته باشید
هوای آدم هایی که صاحب نوشته های غمگین هستند را داشته باشید
فکر نکنید آنها نمیتوانند عاشقانه بنویسند
از عشق و زلف و خنده و یار و بوسه
میتوانند...
حتی خیلی هم بهتر و ماهرتر از خیلی های دیگر
ولی دروغگو نیستند...!!
نمیتوانند از حسی بگویند که خود هیچ ندارند...
برای خوش کردن دل چند نفر ، نوشته نمی نویسند که بگویند به به و چه چه و عجب حرف قشنگی و عجب شعری عزیزی...
مینویسند که بخوانند که بفهمند عشق حرمت دارد
مینویسند که بخوانند که بفهمند آدم دل دارد
مینویسند که بخوانند که بفهمند خدایی هم وجود دارد
مینویسند که بخوانند که بفهمند وفاداری اصل عشق است
میدانی آنها دل شکسته اند
دلی داشتند پر از شعر و نوشته که فقط برای او میگفتند
از همان هایی که بوی آغوش یار میداد
همان هایی که مزه ی عجیب دوست داشتن میداد
ولی حالا...
از چه بگویند؟؟ مگر دل شکسته توان شعر عاشقانه گفتن دارد؟؟ مگر ذهن درگیر بی وفایی توان نوشتن از وفاداری را دارد؟؟
نوشته های غمگین آنها همه از دل است
دلی که تکه تکه شده و حال به زبان آمده است
آنها مثل بقیه نیستند که وقت ها با خود و قلمشان بگذرانند تا نوشته ای روی کاغذ بیاید که حالا شاید کسی بخواند شاید نخواند
شاید کسی خوشش بیاید شاید نیاید
آنها تا قلم به دست میگیرند مینویسند
مهم نیست وزن باشد یا قافیه
مهم نیست نو باشد یا قدیمی
آنها هرچه به زبان دل جاری میشود را به دست قلم روانه میکنند
اینقدر این دل خالی آنها پر است که هرچه بنویسند آرام نمیشوند...
آنها صاحب کسی بودند که حال معلوم نیست کجا و با که خوش است
در هوای کسی زنده بودند که حال بی هوایش این چنین غمگین اند
آنها از خیابانی گذر کردند که خیلی ها حتی نزدیک پیاده رو آن هم نشده اند
خیابانی که ابتدایش یار بود و مسیرش عشق و انتهایش بی وفایی...
آنها حس واقعی عاشقی را چشیده اند
حس واقعی عزیز بودن را
حس واقعی دوست داشتن را
آنها کسانی هستند که هم از اعماق وجود خندیده اند و هم از ته دل گریه کرده اند
آنها کسانی هستند که طعم شیرین داشتن جان و جهان را چشیده اند
و اما
آنها کسانی هستند که طمع تلخ جان بی جانان را چشیده اند...
حرف آنها تلخ و شیرین است
آنقدر تلخ و حقیقی که شیرینی نگارششان را نمیفهمید
و آنقدر شیرین که تلخی حقیقت حرفاهایشان را نمیفهمید
بیخیال گذر نزنید از نوشته هایشان
بخوانید
نه که بدانید چه کشیده اند و چه میکشند...
فقط بخوانید که بفهمید عشق عزیز است
کسی را عاشق خود کردید عاشقش بمانید
کسی را دوست داشتید دوستش بدارید...
دل آدم ها ساکت و آروم است ولی...
وای به روزی که به زبان آید
مخاطب دل آدم ها خیلی خاص است
خاص ترین مخاطب خاص این جهان است
"خدا"...
به جایی نرسانید که دل به زبان آید و با خدا درد و دل کند
به خدا قسم خدا هم گریه میکند
خدا را دوست دارید بی وفا نباشید به عشقی که خود از بهترین حس های خداوندیست
اشک خدا را با خیانت و بی وفایی در نیاورید
که اگر بنده خدا هم بگذرد اینبار خدا نمیگذرد...
آن دل شکسته هایی که نوشته های غمگین دارند
مینویسند که شما بخوانید
وگرنه درد و دل هایشان را به خدا گفته اند...
آنها اینقدر مینویسند و مینویسند تا که کاغذشان خراب شود...!!
درست جایی که من حال به آن رسیده ام
کاغذ خیسی که قلم روی آن جوهر پس میدهد...
#علی_رجبی
