گذشته ام از گذشته هایی که زود گذشت
از لحظه هایی که تماما با تو ، می گذشت...
گذشته ام از تو و حرفها و قول ها و قرارهایت
از رفتنی که نداشتم به رفتنت هیچ ، رضایت...
گذشته ام که کارم از این کارها هم ، گذشته است
که دلم درحسرت بودنت حسابی ، سوخته است...
گذشته ام از عشق و عاشقی و دوست داشتن دیگران
که دلم ندارد تحملی برای آمدن و نماندن و رفتنشان...
از خودم
حق خودم...
از دلم
داغ دلم...
از آینده ام
این تقدیر من ست...!!
قفس ،
جای عشق کبوترهایی چون من ست ؛
این بخت اوست ،
کبوتر جلدی چون من در قفس عشق اوست...
#علی_رجبی
خواست همه چیز را گردن من بیندازد
اینکه بعد از چند سال نخواست بماند
اینکه وفادار نماند به وفای من
اینکه خیانت کرد و با دیگری رفت
آن هم بعد چندین سال...
از اخلاق بدم گفت
از لجبازی هایم
از اینکه
نیازی به بحث کردن نیست
خسته هستم
و حوصله ای هم دیگر نیست
برگه ی اعتراف نامه را بیاوردید
مینویسم...
همه چیز را اعتراف میکنم...
"من گناهی ندارم
همه چیز تقصیر
حقه ای بود که تقدیر به گردن گرفت
رفتن او را
سرنوشت به تقصیر گرفت
غافل از این بخت و از این طالع شوم
این دل او بود
که راه رفتن ،
در پیش گرفت...
#علی_رجبی
خودمان رو گول نزنیم
همه چیز را گردن سرنوشت نیندازیم
تقدیر چیست؟؟
حکمت چیست؟؟
"او" نخواست ، همین
"او" وفاداری را نمی دانست ،
"او" راه عاشقی را نمی دانست ،
"او" تعهدی بر قول و قرارمان نداشت ،
"او" وجدانی در وجودش نداشت ،
"او" حس و عاطفه ای نداشت ،
همین...
مگر میشود عاشق بود و رفت؟؟
مگر میشود گریه معشوق خود را دید و
حسی نداشت؟؟
از محالات است!!
اصلا غیر ممکن است...!!
خودمان را گول نزنیم
"او" آمده بود که برود
"او" انتخابی اشتباه بود
اشتباهی از دل و احساسات ما
همین...
#علی_رجبی
