زیادی کم بود
دوست داشتنت
آنقدر کم که زیادی بود
بودنم...
#علی_رجبی
- ۰ نظر
- ۰۲ بهمن ۹۶ ، ۲۰:۴۵
زیادی کم بود
دوست داشتنت
آنقدر کم که زیادی بود
بودنم...
#علی_رجبی
این تقدیر من ست...!!
قفس ،
جای عشق کبوترهایی چون من ست ؛
این بخت اوست ،
کبوتر جلدی چون من در قفس عشق اوست...
#علی_رجبی
قدر عشق را عاشقی فهمد که یارش رفته باشد
وفا را عاشقی فهمد که یارش بی وفا باشد...
عجب رسم عجیبی ست!!
هرچه باید فهمید
همه از اویی باید فهمید که خود هیچ ،
نفهمید...
#علی_رجبی
ارزش نداشت...
گوش دادن به حرف هایش
وقتیکه در دروغ گفتن
حرف نداشت...
#علی_رجبی
بزرگ شدم
به امید اینکه
تمام زمین خوردن ها
تمام زخم های روی بدنم
یادم برود...
آهای دنیا...!!!
بگذار بچه شوم
تا دل تکه تکه شده ام دل شود
تا زخم های روی دلم پاک شود
تا دوباره بلند شوم
تا او را فراموش کنم...
#علی_رجبی
رفتنت را محالی بود غیرممکن!!
محال و غیرممکن را میشود باور کرد
رفتنت را هرگز...
#علی_رجبی
می گویند
از هر دست بدهی با همان دست پس میگیری..!!
این من را
این دل را
مگر با دست خود به تو ندادم؟؟
چرا همان من سابق را
همان دل را
موقع رفتنت
دوباره پس ندادی؟؟
آمدی و به تاراج دادی
هرچه نامش عشق و دل و من بود
رفتی و به یغما بردی
هرچه نامش عشق و دل و من بود....
#علی_رجبی
پس از سالهای با "او" بودن
لحظه ی رفتنش فهمیدم
"خودِ او" نخواست...
وقتی که تمام خواسته هایم "خودِ او"بود...
#علی_رجبی
این "ذهن" ، "آروم" نمی شود دیگر
این "حال" ، "شاد" نمی شود دیگر
این "درد" ، "خوب" نمی شود دیگر
این "شب" ، "روز" نمی شود دیگر
""این دل ، دل نمی شود دیگر"
از وقتی رفتی
از کنار و پیشم...
#علی_رجبی
گفت:
تموم شد
برو برس به زندگیت
بغض کردم...
گفتم :
"زندگیم" تو هستی
که نمیزاری برسم بهش...
#علی_رجبی