کبوتر عشق

این تقدیر من ست...!!

قفس ،

جای عشق کبوترهایی چون من ست ؛

این بخت اوست ،

کبوتر جلدی چون من در قفس عشق اوست...

#علی_رجبی

خدا بزرگ ترین قاضی عالم است

خواست همه چیز را گردن من بیندازد

اینکه بعد از چند سال نخواست بماند

اینکه وفادار نماند به وفای من

اینکه خیانت کرد و با دیگری رفت

آن هم بعد چندین سال...

از اخلاق بدم گفت

از لجبازی هایم

از اینکه 

میشود آدمی دیگر شد اما...

شده است شب بخوابی و صبح بیدار بشوی

ولی آدم دیگری باشی؟؟

شده است در لحظه ای عادت های زندگی ات 

وارونه شود و جور دیگری شود؟؟

میشود...

درست همان شبی که گفت دیگر نمیشود

درست همان لحظه ای 

درس عاشقی

قدر عشق را عاشقی فهمد که یارش رفته باشد

وفا را عاشقی فهمد که یارش بی وفا باشد...

عجب رسم عجیبی ست!!

هرچه باید فهمید 

همه از اویی باید فهمید که خود هیچ ،

نفهمید...

#علی_رجبی

آینه ی عشق

آینه هم خندید

موی سپید و چهره ی جوانم را که دید

شرح حال گفتم و چهره و مو ،

 همه شد نیست و ناپدید...

خرد شد

تکه تکه شد

چیزی از آن آینه ی خندان نماند باقی ...

به گمانم گذشته ی منِ پیر جوان

از درون شکست داد آینه ی سربی را...

ببین

آینه خندان هم تاب نیاورد

آنچه که رفتنت

بر سر من دلشکسته

 آورد...

#علی_رجبی

اعتراف میکنم

نیازی به بحث کردن نیست

خسته هستم

و حوصله ای هم دیگر نیست

برگه ی اعتراف نامه را بیاوردید

مینویسم...

همه چیز را اعتراف میکنم...

"من گناهی ندارم

همه چیز تقصیر 

مرغ عشق دل آدم ها

عشق را باید در قفس حبس کرد

درِ آن را محکم بست و از آن مراقبت کرد!!

مرغ عشقم را که پراندم ، بی وفا شد

عشقش فراموش و جفت او تنها شد

از همه بدتر

جفتش تنها شد و مرد ؛

او عاشق مرغی دیگر شد...

آن که مرغ عشق بود این چنین شد!!

امان از عشق این روزهای آدم ها...

وای به حال آدم ها و دل آدم ها...

#علی_رجبی

گذشت و بخشیدن خوب نیست

گاهی وقتها گذشتن و بخشیدن خوب نیست...!

درست مثلِ

گذشتن تو از احساسات من و

بخشیدن اشتباه تو...

#علی_رجبی

آش دل سوز

آش دهان سوزی نبود ، بودنش

ولی 

بد دلی سوزاند ، رفتنش...

#علی_رجبی

نوشته های بلند دل

این روزا همه دنبال متن های کوتاه هستند

کسی به نوشته های بلند توجهی نمیکند

فکر کنم تو هم یکی از همانها هستی...

این همه بلند نوشتم که

 "بمــــــــــــــــــــــــــــان"

 که