گذشته ام از گذشته هایی که زود گذشت
از لحظه هایی که تماما با تو ، می گذشت...
گذشته ام از تو و حرفها و قول ها و قرارهایت
از رفتنی که نداشتم به رفتنت هیچ ، رضایت...
گذشته ام که کارم از این کارها هم ، گذشته است
که دلم درحسرت بودنت حسابی ، سوخته است...
گذشته ام از عشق و عاشقی و دوست داشتن دیگران
که دلم ندارد تحملی برای آمدن و نماندن و رفتنشان...
از خودم
حق خودم...
از دلم
داغ دلم...
از آینده ام
یکی را دوست می داشتم و
می دانست...
ولی افسوس...
افسوس که دوست داشتن را
عشق را
خواستن را
هیچ کدام نمیدانست...
#علی_رجبی
دیگر
کوچ پرستو ها زیبا نیست
آواز بلبل های چمن زار ، آواز نیست...
صبح ها دیگر
جای قدم زدن و حتی خورشید هم
نیست...
دیگر زمان
زمانه ی اعتماد نیست...
این روزگار
جای من و تو و ما شدن هم
دیگر نیست...
به درخواست پدرم
یک امروز ظهر تا عصر را
در مغازه بودم...
هوای گرمی که باعث شده بود
بیرون از مغازه
گوشه ای به اجبار بنشینم و
رفت و آمد های آدم ها و خیابان را ببینم...
چند باری شد
آدم هایی که به سمت مغازه می آمدند و باز میگشتند...!!
توقف ماشین ها اطراف مغازه و نگاه کردن به من و ادامه ی حرکتشان...!!
فهمیده بودم
بدتر از یک گذشته ی تلخ و
پر از شکست
آینده ای ست که همان گذشته
دوباره تکرار شود...!!
و چه شکست تلخی ست
اگر خودت
باعث تکرارش باشی...
#علی_رجبی
چیزی به غروب جمعه نمانده است...
در این غروب دلگیر جمعه
قصد آمدنی ، نداری؟؟
این جمعه هم در گذر است و به دنبالش عمر من...
می ترسم
می ترسم
می ترسم روزی قصد آمدن کنی
که همان روز بنویسند بر سر کوچه ی بن بست عاشقان
در انتظار طلوع آمدنش
برای رسیدن به وصال یارش
خیره به غروب جمعه
این فرهادِ مجنون نیز
درگذشت...
#علی_رجبی
قصد کرده ام
دهخدا را از ابتدا تا آخرین جلدش بخوانم
مرور کنم تک تک واژگان را
بفهمم معنی کلمات را...
میخواهم واژه ای بیابم تا توصیف کند
عشقی را که واقعا عشق باشد...!!
عشقی که صرف فعلش ماندن
قیدش دوطرفه بودن
صفتش مهر و محبت
فاعلش به جای من و تو
ما باشد...
عشقی که از او در آن خبری نباشد...
به راستی
چیره گردیدن دوستی بر کسی
معنای واقعی عشق است؟؟
یا که تعلق قلب به کسی...؟؟
اصلا
کسی میداند که دهخدا را عشقی بوده است؟؟
یا که نه...؟؟
ما را باش
یکبار اشتباه کردیم و از نا بلدش عشق را خواستیم
حال باز هم در حال اشتباهیم...!!
ما را چه به جلد های زخیم و کلفت دهخدا
عشق را در همین غزل های شهریار
خواهیم جست...
#علی_رجبی
جنس عشق را چشیدم و کشیدم...
به بودنش
به دیدنش
معتاد شدیم...
بعد رفتنش
در نبودش
خمار شدیم...
ویران شدیم...
بی خواب شدیم...
بیمار شدیم...
تنها شدیم...
چه " آدم سوز" است
عشقی که جنسش بی وفایی ست...
#علی_رجبی
دل خوش بودیم به همین ماه پر نور
به همین نور شب های تنهایی کم نور
به همین هم صحبت نزدیک و یاور دور
به همین مهتاب و همین سنگ صبور
این همه گرفتی از من و این دل
بس نبود؟؟
یار و خنده و زندگی و این خواب و خیال را
که تو همه سند زدی و گرفتی و بردی
این آخرین همدم و هم صبحت شب های ما را
تو نگیر...
به نام خودت قسم
که شب های ما خودش تار است
از آنی که هست
تاریک ترش نکن...
#علی_رجبی
قرار بود تمام این نوشته ها غزل باشد
وزن و قافیه را بنویسم
تا غزلی ردیف عشق تو باشد
ولی...
اَمان از این ولی ها و اَماها و اِی کاش ها
که هرچه خوب است را خراب میکند...
خواستم بگویم که عشقت شاعرم کرد
دیدم که رفتنت
هرچه عشق و شعر و غزل بود را
سپید که هیچ
سیاه کرده است...
#علی_رجبی
